Carmen şöyle cevap verdi: “Onun engelli olmasını istemiyorum, anormal. Sanırım onun için amacım iyileşmek ya da en azından kısmi iyileşmek” (s. 131). Böylece, engelli olmayan ebeveynlerin anormalliğe, çocuklarının engelli veya “engelli” olmasına ilişkin kültürel korkuları (hepimizin içinde bulunduğu derinlemesine engelli kültüründen kaynaklanan korkular), derinden yankılanan (ancak daha az engelli olmayan) bir retorikle yatıştırılır ve bunlara karşı çıkılır. umudun kavramsallaştırılması: çocuğunuz iyileşebilir. Çocuğunuz yeniden normal olabilir. Neden başka bir şey yapasın ki?
Carmen şöyle cevap verdi: “Onun engelli olmasını istemiyorum, anormal. Sanırım onun için amacım iyileşmek ya da en azından kısmi iyileşmek” (s. 131). Böylece, engelli olmayan ebeveynlerin anormalliğe, çocuklarının engelli veya “engelli” olmasına ilişkin kültürel korkuları (hepimizin içinde bulunduğu derinlemesine engelli kültüründen kaynaklanan korkular), derinden yankılanan (ancak daha az engelli olmayan) bir retorikle yatıştırılır ve bunlara karşı çıkılır. umudun kavramsallaştırılması: çocuğunuz iyileşebilir. Çocuğunuz yeniden normal olabilir. Neden başka bir şey yapasın ki?