Eğer Hindistan’da kör bir çocuksanız, muhtemen en az iki kötü haberle baş etmek zorunda kalırsınız. Kötü haberlerin ilki tedavi olma ihtimalinin oldukça az, hatta imkansız
Bugün sizlerle hayaller hakkında konuşmak istiyorum. 00:13 Bütün hayatım boyunca çok renkli hayaller kurdum ve filmlerdekilerden daha harika. (Gülüşmeler) Uçmanın, alev üflemenin ve
10 yaşındayken kuzenlerimden biri beni okuduğu Tıp Fakültesine götürdü. Ve bir jest yapıp beni patoloji lab’ına götürdü, kavanozlardan birinden bir insan beynini çıkarıp ellerime koydu. Ve işte
Hepimizin kafatasında bulunan bu makine, bana Woody Allen’ın kafatasınızın içindeki en iyi şey nedir diye sorduğu bir yorumdaki aforizmasını hatırlatıyor. Ve o, bu makinedir. Ve
Otizmin tam olarak ne olduğunu anlatarak başlayacağım. Otizm en ağır formunda çocuğun sözcüksüz kaldığı seviyeden tüm o parlak bilim adamları ve mühendislerin seviyesine dek
“Neden?” “Neden?” sorusu ailelerin bana sürekli sorduğu bir sorudur. “Benim çocuğum neden otistik oldu?” Bir pediatrist, bir genetikçi, bir araştırmacı olarak bu soruya yanıt aramaya
Bugün bir tek isteğim olacak. Lütfen bana normal olduğumu söylemeyin. 00:11 Size kardeşlerimi tanıştırayım. Remi 22 yaşında, uzun boylu ve yakışıklı. Konuşamıyor ama, en
Çoğu insana söylemedim ama kafamın içinde aynı anda devam eden binlerce gizli dünyalar var. Ayrıca otistiğim. 00:15 İnsanlar otizmi çok kesin ve kısıtlı tariflerle tanımlama
“Gözlerime bak!” 00:08 Bu cümle beni bir göz teması koçuna dönüştürdü. Ben, 15 yaşındaki Ivan’ın annesiyim. Ivan’ın otizmi var, konuşmuyor ve bütün kelime
Benim adım Stuart Duncan. İnternette daha popüler şekilde “OtizmBabası” olarak biliniyorum. Bu benim internetteki hâlim. Biliyorum benzerlik olağanüstü. 00:15 (Kahkahalar) 00:17 Bugün sizlerle
