Prof. Dr. Stanley Greespan tarafından yayınlana bu kitapta DIR yöntemi, Floortime uygulamalarının temelleri ve gelişimsel risk altındaki ve otizmli çocuklara yapılacak oyun çalışmalarının nasıl yapılması gerektiği ayrıntılı şekilde örnekleriyle açıklanıyor.
Tanıtım bülteninde kitap şöyle açıklanıyor:
‘’ Bu kitap, çocukları için endişelenen ebeveynler, kendilerine danışılan uzmanlar ve otizme sahip bir çocuğa yardımcı olmaya çabalayan ekipler (aile ve uzmanlar) için olduğu kadar bu ürküten rahatsızlıkla ilgili çığır açan bir yenilik bekleyen herkes için son derece değerli bir kaynak. Oyun terapisi ve DIR programları heyecan verici yeniliklerle dolu ve son derece etkili.’’ Prof. Dr. T. Berry Brazelton– Harvard Tıp Fakültesi Pediatri Uzmanı
‘’Bu kitapta Dr. Greenspan, ebeveynler ve öğretmenlerin otizme sahip bir çocukla iletişim kurarken kullanabileceği pek çok kullanışlı yöntem sunuyor.’’Temple Grandin, ‘’Thinking in Pictures’’ (Resimlerle Düşünme) adlı kitabın yazarı.
” Floortime dediğimiz yöntemin babası Prof. Dr. Stanley Greenspan ve Psikolog Serena Weider’in kaleme aldığı özellikle Ivar Lovaas’ın ABA yöntemini eleştirip bu yöntemin eksik ve hatalı yönlerini açıklayarak bunları Floortime yöntemi ile nasıl aşılacağını anlattığı kitap. Davranışcı yöntemin karşısında daha hümanist bir yöntemdir. Gelişimsel anlayışı benimseyip, birey hangi gelişim basamağında ise o basamağı genişletip bireyi bir üst basamağa taşımayı hedefler. ABA’dan farklı olarak buzdağının görünen yüzüne değil altında yatan esas probleme yöneliktir. Sınırları ise daha çok Asperger Sendromuna yönelik olması ve konuşamayan bireylerde sınırlı kalması. Alanla ilgili herkesin okuması gerekli.” https://1000kitap.com/kitap/otizmde-derinlemesine-oyunla-tedavi–155143
Dr. Stanley I. Greenspan Floortime medotunu şöyle tanımlıyor:
a. Oyunda çocuk önderdir.
b. çocuğu oyunda yüreklendirmek gerekir.
c. çocukla etkileşimin hareket ve duygu genişletmesi olduğunu belirtir.
DIR olarak anılan bu yaklaşım,
D, development yani gelişimi,
I, individual difference yani bireysel farklılıkları,
R, relationship based approach yani ilişki temelli yaklaşımı anlamına gelir.
Gelişimsel bir yaklaşım olarak DIR, altı gelişimsel seviyeyi açıklar.
Bireysel farklılıklar denildiğinde çocuğun bilgiyi işleme açısından benzersiz olduğuna vurgu yapar.
İlişki temelli demek ise çocuğun öğrenirken girdiği ilişkiler bakımından gelişiminde nasıl ilerlediğinin ifadesidir.
DIR Modeli yukarıda açıklanan 3 içgörü üzerine kurulmuş ve çocuğu eriştiği 6 gelişimsel seviyeye bireysel işlev profiline ve gelişimi en iyi şekilde destekleyen interaktif ilişkilere bağlı bir müdehale programı yaratmaktadır.
DIR genellikle OYUN TEDAVİSİ-TERAPİSİ olarak değerledirilse de aslında DIR temelli müdehale programının bir unsurudur.
Duygusal açıdan anlamlı etkileşimlere odaklanır.
Altı temel gelişimsel kapasiteyi teşvik eder.
Altı Temel Gelişimsel KAPASİTE ise;
Aşama 1: Uyum SAğlama ve Dünyaya Duyulan İlgi
Aşama 2: Katılık ve İlişki Kurma
Aşama 3: Niyetlilik ve İki YÖnlü İletişim
Aşama 4: Sosyal Problemi Çözme, Ruhsal Durumun Düzenlenmesi ve Benlik Duygusu Oluşturma
Aşama 5: Semboller Yaratmak, Kelime ve Düşünceleri Kullanmak
Aşama 6: Duygusal Düşünce, Mantık ve Gerçeklik Duygusu
ayrıca üç ileri gelişimsel kapasite vardır. Bunlar:
Aşama 7: Çoklu Nedensel ve Üçlü DÜşünme
Aşama 8: Gri Alan , Duygusal Olarak FArklılaşmış Düşünce
Aşama 9: Benlik Duygusunu GEliştirme ve İçsel Bir Standart Üzerinde Yansıtma (Sayfa 69-77).
Daha fazlası için kitabı almanızı ve okumanızı öneriyoruz.
About The Author
