Aharon, Uri ve Tamara: Ebeveyn Çatışması Arasında Kalan O Üçüncü (Bion’un “Analitik Üçüncü”sü)
(Ebeveynlerin Kendi Egosunu Bırakması ve Çocuğun İfadesi)
Aziz Okuyucularım, Ey Çocuğunun Gözünden Bakmayı Öğrenenler!
Otizm temalı filmler, genellikle otizmli bireyin insanlığını keşfetmeye veya ailesiyle arasındaki sevgi bağının gelişimine odaklanır. Rain Man ya da Forrest Gump gibi kült filmlerden sonra, İsrail yapımı “Biz İki Kişi” (Noi Due) filmi, bu konuya yeni ve derin bir perspektif katmaktadır.
Bu film, sadece otizm değil, aynı zamanda ebeveynlerin kendi katı fikirleri ve çatışmaları arasında kalan o kırılgan bireyin hikayesidir.
I. Baba ve Oğul: Kopmaz Bağ ve Chaplin’in Gölgesi
Filmin merkezinde, ergen otizmli oğlu Uri‘ye hayatını adayan baba Aharon yer alır.
- Sıkı ve Dışlayıcı İlişki: Baba ile oğul arasındaki bağ çok sıkı ve dışlayıcıdır. Uri, tüm referansını babasından alır ve sürekli onay arar. Anlamadığı şeyleri “şaka mı bu?” diye sorar ve babası her defasında “evet” diyerek onu yatıştırır.
- Aharon’un Asperger Notları: Baba Aharon’un kendisi de Asperger tipi otistik özellikler gösterir: İzolasyon, katı düşünce yapısı, kişisel düşüncelere dalma, diyalog yerine eyleme geçme ve başkalarının nedenlerini dinlememe.
- Charlie Chaplin’in Rüyası: Uri, sürekli Charlie Chaplin’in Yumurcak (Il monello) filmini izler. Bu, küçük ve savunmasız bir çocuğun, babası tarafından bakıldığı bir hikayeyi anlatır. Uri, bilinçdışı olarak bu imgeye sarılarak, dünyadaki güvenlik ve kabul görme ihtiyacını ifade eder.
II. Ebeveyn Çatışması ve İletişim Krizi
Boşanmış ebeveynler Aharon ve Tamara, Uri’nin geleceği konusunda zıt kutuplardadır:
| Taraflar | Temel Motivasyon | Çatışma Alanı |
| Baba (Aharon) | Duygusal Sahiplenme ve Kontrol. Oğluyla kalmak için işini bırakmıştır. | Otoriter, Kurumsal Çözüme Karşı çıkması. |
| Anne (Tamara) | Rasyonel Güvenlik ve Gelecek Kaygısı. Oğluna sağlam bir gelecek sunma. | Rasyonel/Maddi Baskı ile oğlunu kuruma yerleştirme kararı. |
Aharon, mahkeme kararına rağmen Uri’yi kuruma götürürken yoldan sapar, ancak Tamara’nın ekonomik baskısı (maddi desteği kesmesi) karşısında teslim olmak zorunda kalır.
III. Bion’dan Gelen Ders: “Biz İki Kişi”den “Biz Üç Kişi”ye
Filmin en orijinal ve psikolojik açıdan değerli kısmı, ebeveynlerin kendi egolarını bırakarak diyaloğa girmeleridir.
- Diyaloğun Dönüşümü: Uri, Charlie Chaplin’in “monello” (yumurcak) taklidiyle kendi düşüncesini ifade ettiğinde, ebeveynler bir aydınlanma yaşar.
- Kendi Rijitliklerini Bırakma: Aharon sahipleniciliğini ve Tamara aşırı rasyonelliğini bir kenara bırakır. Her ikisi de, bir adım geri çekilerek, diğerinin nedenlerini kabul eder.
- Çocuğun Seçimi: Ebeveynlerin bu esneklik ve diyalog kapasitesi, Uri’nin kendi küçük kişisel seçimlerini yapabilmesi için gerekli olan zihinsel alanı (spazio mentale) açar. Bu, Bion’un “kapsama” (containment) sürecine benzer: Ebeveynler, kendi zıt fikirlerini işleyerek çocuğa, onun kendi seçimlerini yapabileceği güvenli bir alan yaratır.
Sonuç: Noi Due, bize sadece otizmli bir gencin zorluklarını değil; aynı zamanda ebeveynlerin kendi farklı, çatışan fikirlerini, çocuğun yararı için nasıl aşmaları gerektiğini gösterir. Filmin “Biz İki Kişi” başlığı, ebeveynleri işaret etse de, aslında çözüm, “biz üç kişi” (ebeveynler ve çocuk) olabilmekte yatar. Güvenli bir ortam, farklı yaklaşımların çatışma yerine, diyalog kurduğu bir kontekst gerektirir.
About The Author
